„Kawał drogi” czyli zaległości ciąg dalszy albo słoneczny nieśpieszny poniedziałek

  d a n e    w y j a z d u
    47.90 km
    24.00 km teren
    03:40 h
    Pr.śr.:13.06 km/h
    Pr.max:0.00 km/h
    Temperatura:
    HR max: (%)
    HR avg: (%)
    Podjazdy: m
    Kalorie: kcal
    Rower:Kross Level A1

Poniedziałek, 10 marca 2014 | dodano: 05.04.2014

Mrozów - Wojnowice - Prężyce (zalew) - Wilkszyn

Słoneczny, nieśpieszny poniedziałek.

Na początek, jak zwykle - las Mokrzański.

Las Mokrzański I © salamandra

Zielone - tylko mchy, za to czerwone - tramwaje :D

Tramwaje na pniu © salamandra

Rozkoszuję się słonkiem, gapię tu i tam. Ani się obejrzałam - już Wojnowice.

Pałac na wodzie w Wojnowicach © salamandra.

Ciepełko, cicho, pusto, tylko pewien pieszczoch zaprasza mnie do zabawy.

Król dżungli © salamandra

Fajny tygrys. Trochę trudno się z nim rozstać...

Ruszam w poszukiwaniu nowych ścieżek, przez Wilkostów, potem Czermną, docieram do Prężyc. Szkoda nie wykorzystać okazji, tym bardziej, że dość dawno tu nie byłam - jadę nad "zalew".
Po drodze, hmm... pewne starorzecze i niezłe ślady nocnego żerowania bobrów.

Zgryzy bobrowe © salamandra

Jest też trochę nowych kolorów. Nieśmiało zakwitają miodunki.

Miodunka ćma © salamandra

I pierwsze zawilce.

Zawilce w lesie © salamandra

A także złocie.

Złoć w lesie © salamandra

Tylko trochę wiosny, a tak wiele kolorów. Tylko trochę słońca, a tak wiele ciepła. Tylko trochę roweru, a tak wiele radości.
Uśmiecham się, kiedy dojeżdżam nad zalew. Po drugiej stronie, w pełni słońca, kościół w Urazie. Jak zwykle. Lubię to miejsce i panoramę.

Zalew w Urazie © salamandra

Zupełnie nie chce mi się wracać. Ociągam się, ale obowiązki wzywają.

Po drodze mijam piękne bazie. Kotki, szare jak ten tygrys w Wojnowicach. Kotki i kotki. Szary kotek i szare kotki - tylko te nie szczerzą kłów. Nie mogę się oprzeć i znowu wyjmuję aparat.

Bazie na polu © salamandra

Potem, już szybko docieram do Mokrzańskiego. Jeszcze tylko Lisie Jamy. Dla mnie - zawsze magiczne.

Las Mokrzański II © salamandra

Teraz - to już naprawdę do domu.

Aha, jeszcze kościół w Wilkszynie.
Tyle razy koło niego przejeżdżam. Jakoś nigdy nie doczekał się foty. Więc dziś - dwie.

Kościół w Wilkszynie I © salamandra

Kościół w Wilkszynie II © salamandra