Kulawo

Trochę ostatnio chorowałam... Krossik biedaczyna z nogi na nogę przestępował, znaczy się kulał z koła na koło w kąteczku i czekał, i czekał, i czekał... Aż się wpierw doczekał nowego licznika i siodełka. Pańcia zdrowa, no może nie bardzo - bez pomocy nawet przy znoszeniu roweru się nie obeszło. I tak przy akompaniamencie pukających się w czoło domowników, pod pretekstem testu nowego siodła, wyprawiłam się... no gdzieżby, jak nie do lasu?
No tak... :( wsiadanie z podpórką, start z podnóżka, jazda z początku ostrożnie...  W każdym razie do lasu udało się dotrzeć, nawet trochę tu i tam pokręcić. Złapać jeszcze trochę jesieni i porozkoszować szelestem liści.


Ostatnie złoto jesieni © salamandra

I rumaczkowi sesyję fotograficzną urządzić. Zresztą, jakżeby inaczej? Tyle nowego przecież.


Nowy image © salamandra

Siodełko zmieniłam, bo stare rozcięte było, tam, gdzie było skaleczone, trochę się wytarło i generalnie zaczynało... kaleczyć mnie. A z licznikiem... to nawet wstyd gadać. Wracaliśmy z Tomkiem z zawodów, tak sobie, pod lasem. Właśnie opowiadałam, jak to pierwszą glebę zaliczyłam o tu, pod tym dębem, jak było ślisko... i bęc! Leże ja, leży rower, kierownica deczko za dużo się przekręciła, przewód od licznika urwał i niestety jakoś tak pechowo, krótko, że fachowcy rady nie dali. No i... się krossik o nowości wzbogacił.

A do domu, nawet w niezłej formie wróciłam. Chociaż... prosto do łóżka.